آثار ذکر در روایاتذکر به معنای يادكردن زبانى و قلبى خداوند به تکبیر، تسبیح، تحمید، تهلیل و حوقله است. در روایات اسلامی برای ذکر، آثاری مانند برکت، دلروشنی، حیات جان، پاداش زیاد و ... ذکر شده است. ۱ - برکتامام صادق (علیهالسّلام) از قول پدر بزرگوارشان امام باقر (علیهالسّلام) میفرماید: «خانهای که در آن قرآن خوانده میشود و خدای بزرگ یاد میگردد برکتش زیاد شده، فرشتگان در آن جا حاضر میشوند». ۲ - دلروشنیامام علی (علیهالسّلام) فرمود: «فی الذکر حیاة القلوب؛ یاد خدا آرامبخش خرد و روشنگر دل است». ۳ - حیات جانامام علی (علیهالسّلام) فرمود: «من ذکر الله سبحانه احیا الله قلبه و نور عقله و لبه؛ یاد خدا، نور عقل و حیات جانهاست». ۴ - کسب روزیامام علی (علیهالسّلام) فرمود: «ماندن در مسجد و خدا را یاد کردن از سپیده دم تا بیرون آمدن آفتاب، سریعتر از مسافرت در اطراف زمین، امر روزی را آسان میسازد». ۵ - پاداش زیادامام علی (علیهالسّلام) فرمود: «اکثروا ذکر الله عزوجل اذا دخلتم الاسواق عند اشتغال الناس فانه کفارة للذنوب وزیادة فی الحسنات ولاتکتبوا فی الغافلین؛ [۵]
حجازی، سیدمحمدرضا، ینابیع الحکمه، ج۲، ص۴۰۵.
در بازار هنگام (غفلت مردم) و کسب و کار آنها از روی اخلاص خدا را زیاد یاد کنید زیرا آن کفاره گناهان و موجب زیادی حسنات میشود و نام شما از غافلان نوشته نمیشود».۶ - قساوت قلب اثر ترک ذکرامام صادق (علیهالسّلام) میفرماید: «خدای بزرگ به حضرت موسی (علیهالسّلام) وحی فرستاد که ای موسی! به زیادی مال شاد مباش و یاد مرا در هیچ حالی رها نکن؛ زیرا فزونی مال گناهان را از یاد میبرد و رها ساختن ذکر و یاد من، دلها را به قساوت میکشاند». ۷ - پانویس
۸ - منبعدفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، سایت بلاغ، برگرفته از مقاله «ذکر»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۸/۶/۴. |